Kiszonki w świetle Ajurwedy – Kiedy kapusta szkodzi a kiedy leczy?

Kiszonki są nie tylko cennym elementem tradycyjnej kuchni, ale również składnikiem wspierającym zdrowie jelit, odporność i trawienie. W świetle Ajurwedy są pokarmem, którego stosowanie powinno być zróżnicowane w zależności od konstytucji. Odpowiednie przyprawianie i przygotowanie kiszonek zgodnie z zasadami Ajurwedy może znacznie zwiększyć ich terapeutyczną wartość i poprawić tolerancję u osób wrażliwych.

Kiszonki promują też wspomaganie apetytu. Są szczególnie pomocne przy zaburzeniach widzenia ciała (jak np. anoreksja). Dobrze jest, gdy osoba, która cierpi na anoreksję, zechce spożyć odrobinę kieszonek. Naprawdę niewiele (tak, by mogła je strawić). Stosowanie kiszonek, w takim przypadku, powinno być ostrożne i indywidualnie dostosowane. Nadmiar może prowadzić do przeciążenia układu pokarmowego, szczególnie u osób z niskim ogniem trawiennym.

“Zimna kapusta zdrowiu dopusta”

KAPUSTA znana jest jako „warzywo kobiet”, ponieważ korzystnie wpływa na skórę i ma właściwości poprawiające urodę.

1. Jest najbogatszym niekwasowym źródłem witaminy C i może być serwowana w postaci soku, gdy zakazane jest jedzenie cytrusów.

2. Tworzy gazy, ponieważ zawiera siarkę. Efekt ten można zmniejszyć stosując przyprawy odgazowywujące, takie jak kminek. KAPUSTA KISZONA (sfermentowana) jest łatwiej przyswajalna i generuje mniej gazów.

Kiszenie kapusty to także jeden z najstarszych sposobów przechowywania żywności, praktykowany od wieków w wielu kulturach. W Polsce zajmuje szczególne miejsce zarówno w kuchni, jak i w tradycyjnej profilaktyce zdrowotnej. Tradycyjnie uważa się, że regularne spożycie kiszonek pomaga też w walce z pasożytami. Ich działanie probiotyczne, obniżające pH jelit oraz wspomagające rozwój zdrowej mikroflory, może tworzyć niekorzystne środowisko dla pasożytów jelitowych.

Kiszonki a dosze

Z punktu widzenia Ajurwedy, kiszonki mają działanie rozgrzewające (proces fermentacji jest związany z ciepłem), dlatego NIE SĄ WSKAZANE w nadmiarze dla osób o konstytucji PITTA, której przypisywane są cechy gorąca i intensywności.

Dla osób typu VATA, mającym problemy ze strawnością, zaleca się spożywanie GOTOWANEJ i PRZYPRAWIONEJ kapusty. Do kiszonek dodajemy przyprawy dla poprawy strawności: pieprz, kminek, ziele angielskie, liście laurowe.

Z kolei osoby typu KAPHA, które często zmagają się z zastojami i ciężkością, mogą odnieść korzyść z umiarkowanego spożycia kiszonek (ugotowanych i odpowiednio przyprawionych).

„Dobra kapusta, aby była tłusta”

W ajurwedyjskiej kuchni istnieje zasada, aby pewne zioła przyprawowe (np. asafetyda, kumin, gorczyca) rozpuszczać w TŁUSZCZU, aby mogły uwolnić pełnię swoich właściwości. Przyprawy powinny być uprzednio podsmażone na tłuszczu (np. oliwie czy smalcu), a dopiero potem dodane do kiszonki.

Asafetyda jest tutaj szczególnie istotna – aromatyzwoana w tłuszczu, nie tylko działa przeciwgazowo, ale także wykazuje działanie pre- i probiotyczne.

A ty, lubisz kiszonki?
Daj znać, czy Twoje ciało też.

Uściski,
Ewelina

Napisz Komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *